Wednesday, October 6, 2010

I Know I'll Never Blog This Way Again

Hindi ko na mabilang ang sites na pinag-registeran ko.

Sino ba ang dapat kong sisihin sa pagkakaroon ko ng account sa Facebook, Friendster, Imeem, Twitter, WAYN, Youtube, Multiply, Tumblr, Hi5, Myspace, Flixster, Wordpress, Formspring, Tagged at kung anu-ano pa na sa sobrang dami (at sobrang boring, complicated o redundant) ay hindi ko na binuksan uli? Lately nga, may nag-invite pa na mag-Plurk daw ako. Puh-leaze! Utang na loob, tama na! Nalimutan ko na nga ang mga passwords ko sa sobrang dami ng lintek na sites na yan.

Should I blame my being likas na inggetero – na kung anong meron ang iba eh dapat meron din ako? O sisihin ko ang pagiging on-line ka almost the whole day? O baka naman ang kawalan ko ng lovelife ang salarin? Na sa sobrang dami ng free time ko, imbes na nagkakalkal ako ng ibang klaseng bukid, ang Farmville ang inaasikaso ko. O imbes na may ipagluto ako (or tumikim ng ibang luto) eh sa Cafe world ako nagpapakabusy. O sa halip na maki-socialize ako sa mga tutoong tao, eh nakikipag-flirt ako online. Haiz…

The use of social networking sites has become exag sa Pinas kaya nga tayo na (daw) ang "Social Networking Capital of the World." Dito lang sa office namin sa Ortigas, rumonda ka sa mga workstations- chances are nagse-surf ang mga tao pag walang work.

Teka, bakit nga ba ako nag-open uli ng blogspot?

The obvious answer: gusto ko uling mag-blog.

Wala lang.

I need to write again.

I need to want to write. Again.

No comments:

Post a Comment